تأملی بر شورش منطقة طرهان در سال 1306ش. (شورش علی‌محمدخان غضنفری)

در سال 1306ش. در منطقه طرهان لرستان، شورشی برضد قوای رضاشاه به وقوع پیوست و سرتیپ شاه­بختی فرمانده لشکر غرب، به محاصرة بومیان آنجا درآمد. این رویداد که آخرین شورش ایلی لرستان بر ضد قوای دولتی بود، به رهبری علی‌محمد ‌خان غضنفری (امیراعظم) فرزند نظرعلی­خان، رخ داد. تلاش برای تأسیس دولت مطلقه، رفتار خشونت­آمیز فرماندهان ارتش در اجرای برنامه­های خلع سلاح و اسکان اجباری و بی­توجهی به خلقیات عشایر لرستان، در بین ایلات مختلف آنجا موجی از ترس و تنفر نسبت به ارتش و دولت ایجاد کرد و به وقوع شورش­هایی از جمله در منطقه طرهان منجر شد که بررسی آن، مسئلة مقالة پیش­رو است. هدف این مقاله، واکاوی زمینه­ها و بسترهای بروز این شورش و تبعات آن بوده و درصدد پاسخ به این پرسش است که علل بروز، ماهیت و سرنوشت شورش طرهان چه بوده؟ نتایج پژوهش نشان می­دهد برخورد تند فرماندهان ارتش با عشایر، ترس بومیان از ورود قوای دولتی، تلاش برای حفظ قدرت محلی و اختلاف خانوادگی بین حکام آنجا علل اصلی وقوع این شورش بوده و در نهایت، برتری عده و عُدّه قوای نظامی و اختلافات داخلی بین عشایر، منجر به شکست شورش، تسلیم امیراعظم و تصرف منطقه به دست ارتش شد.