تأثیر 15 جلسه تمرین هایپوکسی تناوبی (IHT) بر عملکرد آزمون هایپوکسی زنان کوهنورد

زمینه و هدف: هایپوکسی می­تواند سازگاری­های فیزیولوژیکی سودمندی را در پی داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هایپوکسی تناوبی بر عملکرد آزمون هایپوکسی زنان کوهنورد بود. روش بررسی: پس از اعلان فراخوان در بین کوهنوردان زن کرمانشاه، 12 نفر داوطلب با میانگین سن00/8±00/29 سال، میانگین قد 71/4±41/162 سانتی­متر و میانگین وزن 27/7±15/54 کیلوگرم در پژوهش شرکت کردند. پس از تکمیل پرسشنامه سلامت و فرم رضایت نامه، شرکت­کننده­ها به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. تمرین هایپوکسی تناوبی به مدت 15 روز، روزانه یک ساعت (5 دقیقه هوای هایپوکسی و 5 دقیقه هوای نرموکسی، از طریق دستگاه هایپوکسی­کاتور در حالت نشسته) اجرا شد. شدت هایپوکسی در 5 روز اول 11 درصد، در 5 روز دوم 10 درصد و در 5 روز سوم معادل 9 درصد اکسیژن در هوای دمی بود. در ابتدا و انتهای دوره تمرین هایپوکسی تناوبی، آزمون هایپوکسی که شامل دو مولفه به نام­های TD و TR می­باشد از هر دو گروه گرفته شد. یافته­ها: استفاده از آزمون ویلکاکسون برای بررسی تغییرات در سطح 05/0 نشان داد که پس از 15 روز، افزایش TD گروه آزمایش بیشتر از گروه گواه بود (29/147درصد در مقابل 93/4 درصد) که این تفاوت معنا­دار بود، همچنین کاهش  TRگروه آزمایش بیشتر از گروه گواه بود (24/37 درصد در مقابل20/21درصد) اما این تفاوت معنا­دار نبود. نتیجه­گیری: نتایج پژوهش حاضر بیانگر اثر مثبت تمرین هایپوکسی تناوبی بر عملکرد آزمون هایپوکسی زنان کوهنورد در بخش Td می­باشد.