تأثیر کودهای آلی و شیمیایی بر برخی صفات زراعی و ویژگی‌های کیفی گیاه دارویی سیر

روش‌های مختلف تغذیۀ گیاه، از جمله مهم‌ترین عامل‌هایی است که در بیشتر مرحله‌های رشد گیاهان زراعی و باغی باعث افزایش رشدونمو و دستیابی به عملکرد بالا می­شود. به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف کودهای دامی و شیمیایی بر ویژگی‌های کمی و کیفی بوتۀ سیر در شرایط آب‌وهوایی همدان، آزمایشی در سال زراعی 91-90 در مزرعه­ای زراعی در همدان انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی به‌صورت کرت­های یک‌بار خردشده و در سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش سطوح مختلف کود دامیِ گوسفندی در چهار سطح متفاوت شامل: 0، 10، 20 و 30 تن در هکتار، به‌عنوان عامل اصلی و همچنین سطوح متفاوت کود شیمیایی نیتروژنه به‌صورت اوره در چهار سطح مختلف شامل: 0، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار به‌عنوان عامل فرعی بودند. صفات زراعی مورد بررسی شامل: عملکرد سیرچه‌های بذری کشت‌شده، میانگین قطر کل پیاز و شمار سیرچه‌های آن بودند و پس از آن ویژگی­های کیفی سیر از نظر اسید پیروویک کل، سفتی بافت و درصد اسانس سیرچه، اندازه­گیری شده و روند تغییرپذیری کیفی آن­ها بررسی شد. بنا بر نتایج این پژوهش، تیمار مخلوط 30 تن کود دامی به همراه 150 کیلوگرم کود نیتروژن، بالاترین میزان عملکرد سیرچه‌های بذری کشت‌شده معادل 13290 کیلوگرم در هکتار را داشت و تیمار مخلوط 10 تن کود دامی به همراه 100 کیلوگرم کود شیمیایی، بالاترین مقدار پیروویک اسید به میزان 114 میکرومول بر گرم و بیشترین درصد اسانس سیرچه را معادل 97/2 درصد به دست آمد.