تأثیر پپتیدهای کانولا، پروبیوتیک و پری بیوتیک بر عملکرد، فعالیت آنزیم‌های گوارشی و جمعیت برخی باکتری‌های هوازی انتهای رودۀ باریک جوجه‌های گوشتی

هدف از این آزمایش بررسی تأثیر پپتیدهای منداب روغنی کانادایی یا کانولا (استخراج‌شده با روش آبکافت یا هیدرولیز آنزیمی از کنجالۀ کانولا)، پروبیوتیک و پری­بیوتیک بر عملکرد تولیدی، فعالیت آنزیم­های گوارشی و جمعیت برخی باکتری‌های هوازی انتهای رودۀ باریک (ایلئوم) در جوجه‌های گوشتی بود. آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و ده قطعه جوجه‌خروس در هر تکرار انجام شد. جوجه­های گوشتی با جیرۀ بدون افزودنی غذایی (شاهد)، 200 میلی­گرم پادزی (آنتی­بیوتیک)، 1 گرم پری­بیوتیک، 400 میلی­گرم پروبیوتیک و 250 میلی­گرم پپتید کانولا در کیلوگرم خوراک برای مدت 42 روز تغذیه شدند. افزودن پپتیدهای کانولا و پروبیوتیک در جیرۀ غذایی سبب افزایش وزن بدن و کاهش ضریب تبدیل غذایی در دوره­های رشد (11 تا 28 روزگی) و کل دورۀ پرورش (1 تا 42 روزگی) در مقایسه با دیگر گروه‌ها شد (05/0>P). بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی­داری در مصرف خوراک مشاهده نشد. فعالیت آنزیم­های گوارشی آمیلاز، لیپاز و پروتئاز رودۀ جوجه­های گوشتی تغذیه‌شده با 250 میلی­گرم پپتیدهای کانولا در کیلوگرم خوراک بالاتر از دیگر گروه­ها بود (05/0>P). افزودن پپتیدهای کانولا و پروبیوتیک، شمار باسیلوس‌های انتهای رودۀ باریک را در مقایسه با دیگر تیمارهای آزمایشی افزایش داد (05/0>P). نتیجه‌گیری شد که پپتیدهای کانولا سبب افزایش وزن بدن، کاهش ضریب تبدیل غذایی، افزایش فعالیت آمیلاز، لیپاز و پروتئاز روده و افزایش شمار باسیلوس‌های انتهای رودۀ باریک در مقایسه با دیگر تیمارهای آزمایشی شد.