تأثیر پوشش‌های خوراکی بر حفظ ترکیب‌های زیست ‏فعال و طولانی کردن دورۀ نگهداری اناردانۀ رقم رباب نی‌ریز

در این پژوهش، تأثیر پوشش­های خوراکی کیتوزان، نانوکیتوزان، متیل­سلولز و پکتین بر حفظ ترکیب‌های زیست فعال و افزایش ماندگاری اناردانۀ رقم رباب نی­ریز (Punica granatum L. cv. Rabbab-e-Neyriz) بررسی شد. اناردانه­ها با محلول کیتوزان 5/1 درصد، متیل­سلولز 3 درصد، پکتین 3 درصد و نانوکیتوزان خالص (100 درصد) پوشانده شدند و در دمای 5 درجۀ سلسیوس به مدت 16 روز نگهداری و با فاصلۀ زمانی هر چهار روز یک‌بار ارزیابی شدند. در پایان 16 روز نگهداری در دمای 5 درجۀ سلسیوس در همۀ نمونه­ها به‌جز نمونه­های تیمارشده با کیتوزان 5/1 درصد، آلودگی قارچی مشاهده شد. بیشترین و کمترین کاهش وزن اناردانه­ها به ترتیب در تیمار شاهد و تیمار کیتوزان 5/1 درصد به دست آمد. پوشش­های خوراکی به­ویژه کیتوزان به‌طور معنی­داری از کاهش میزان آنتوسیانین کل و اسید آسکوربیک­ اناردانه­ها جلوگیری کردند. فنول کل و فعالیت پاداکسندگی (آنتی­اکسیدانی) آب­میوه در مدت انبارداری کاهش یافت، هرچند پوشش کیتوزان به‌طور معنی­داری باعث حفظ ترکیب‌های زیست فعال شد. پوشش­های خوراکی به‌ویژه کیتوزان باعث حفظ مواد جامد محلول، اسیدیتۀ کل و شاخص طعم آب­میوه در مقایسه با شاهد شد. در کل، تیمار کیتوزان به‌طور مؤثری باعث کاهش از دست­ دادن آب، کاهش ضایعات اناردانه­ها و حفظ ترکیب‌های زیست فعال در مدت انبارداری شد.