تأثیر پروتکل آرام سازی بر سطح هوشیاری بیماران ترومایی وابسته به ونتیلاتور بستری در بخش مراقبت‌های ویژه

زمینه و هدف: هدف نهایی درمان در بخش مراقبت‌های ویژه، افزایش سطح هوشیاری بیماران است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر پروتکل آرام‌سازی بر سطح هوشیاری بیماران ترومایی وابسته به ونتیلاتور بستری در بخش مراقبت‌های ویژه انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش نیمه تجربی حاضر بر روی 80 بیمار تحت تهویه مکانیکی، بستری در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌های منتخب شهر زاهدان در سال 1391 انجام شد. بیماران به روش مبتنی بر هدف انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله تحت پروتکل آرام‌سازی انجمن مراقبت ویژه پزشکی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از مقیاس‌های آرامش و بی‌قراری ریچموند، بررسی رفتاری درد و کمای گلاسکو جمع‌آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تی‌مستقل تحت نرم افزار SPSS18. انجام شد. یافته‌ها: سطح آرامش بیماران گروه مداخله در مقایسه با بیماران گروه کنترل به نمره ایده آل معیار ریچموند(1- تا 1+) نزدیک‌تر بود. میزان آرام‌سازی بیماران بین دو گروه از نظر آماری اختلاف معنی‌داری را نشان داد(0/001 > p)، همچنین سطح هوشیاری بیماران در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری داشت (0/02 = p).  نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از پروتکل آرام‌سازی می‌تواند منجر به افزایش سطح هوشیاری در بیماران بستری در بخش‌های مراقبت‌ ویژه گردد. لذا پیشنهاد می‌شود این پروتکل توسط پرستاران بکار گرفته شود.