تأثیر مصرف خاکی سولفات آهن و منگنز بر ویژگی‌های کمی و کیفی ذرت علوفه‌ای سینگل کراس 704

به منظور تعیین تأثیرات پرایمینگ و تراکم برای بهبود در صفات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو‌رگ‌های ذرت سینگل‌‌راس (S.C. 704) تحت کشت دوگانه در منطقة ساری، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد‌شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه‌ای، در سال زراعی 1389، انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح تراکم 80 و 100 هزار بوته در هکتار به‌عنوان فاکتور اول و اسموپرایمینگ بذر دو‌رگ‌های ذرت سینگل‌کراس (704)، با محلول‌های پلی‌اتیلن‌گلایکول (6000PEG) با غلظت 10 درصد، نیترات پتاسیم (KNO3) با غلظت 5/0 درصد، کلرید پتاسیم (KCl) با غلظت 2 درصد، آب (هیدروپرایمینگ) و شاهد (بدون پرایمینگ) به‌عنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که ارتفاع بوته تحت تأثیرات متقابل پرایمینگ و تراکم با پرایم‌شدن با محلول پلی‌اتیلن‌گلایکول با غلظت 10 درصد و تراکم 100 هزار بوته در هکتار به میزان 33 درصد بیشتر از نیترات پتاسیم و کلرید پتاسیم با غلظت‌های 5/0 و 2 درصد و تراکم 80 هزار بوته در هکتار بود. همچنین، میزان عملکرد علوفة تر در هکتار با تراکم 100 هزار بوته در هکتار به نسبت 42/14 درصد بیشتر از 80 هزار بوته در هکتار به‌دست آمد. بهترین تراکم بوته و غلظت محلول‌های پرایمینگ از دیدگاه پارامترهای شاخص سطح برگ (LAI)، سرعت رشد محصول (CGR) و سرعت جذب خالص (NAR) مربوط به تراکم 80 هزار بوته در هکتار با پرایم‌شدن با محلول پلی‌‌اتیلن‌‌گلایکول با غلظت 10 درصد حاصل شد. بنابراین، بهترین تراکم بوته و غلظت محلول‌های پرایمینگ به ترتیب در تراکم 100 هزار بوته در هکتار با پرایم‌کردن با محلول پلی‌اتیلن‌گلایکول با غلظت 10 درصد برای گیاه ذرت می‌تواند عملکرد علوفة مناسبی برابر 54730 کیلوگرم در هکتار را تولید کند.