تأثیر مدیریت استعداد بر رفتار کارآفرینانه در بخش دولتی: تبیین نقش میانجی رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان

رفتار کارآفرینانه در بخش دولتی به دلیل نقش برجسته آن در کسب مزیت رقابتی، مورد توجه صاحب‌نظران قرار گرفته و مدیریت استعدادهای سازمانی به طور مستقیم و با نقش میانجی رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان از جمله متغیرهای اثرگذار بر رفتار کارآفرینانه هستند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی‌‌ رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان در رابطه بین مدیریت استعداد و رفتار کارآفرینانه در بخش دولتی است. این پژوهش از نوع پژوهش­های توصیفی و همبستگی است که به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل آن دسته از کارکنان سازمان­های دولتی شهر کرمان است که دارای مدرک تحصیلی دانشگاهی و پست سازمانی کارشناسی و بالاتر بوده و تعداد 286 نفر با استفاده از فرمول کوکران، به عنوان حجم نمونه انتخاب شده‌اند. به منظور جمع‌آوری داده‌ از 4 پرسشنامه­ استفاده شده که روایی و پایایی آن‌ها به تأیید رسید و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش آمار توصیفی و استنباطی (مدل­سازی معادلات ساختاری) استفاده شده است. یافته­های پژوهش ضمن تأیید مدل مفهومی، نشان داد که مدیریت استعداد علاوه بر تأثیر مستقیم به صورت غیرمستقیم و از طریق رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان نیز بر رفتار کارآفرینانه تأثیر می‌گذارد که میزان تأثیر غیرمستقیم از میزان تأثیر مستقیم بیشتر است. هم‌چنین نقش میانجی‌‌ رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان در رابطه بین مدیریت استعداد و رفتار کارآفرینانه تأیید شد.