تأثیر محیط‌های چندگانه بازی بر پودمان ترکیبی یاددهی و یادگیری زبان انگلیسی

با پیشرفت در حوزه فناوری‌های نوین ارتباطی متصدیان آموزش‌وپرورش به‌منظور جذب فراگیران و تقویت مهارت‌های اصلی یادگیری، بر ایجاد زمینه‌ای نوین در یاددهی و یادگیری با استفاده از رسانه نوین ارتباطات سیّار از بدو دوران کودکی تأکیددارند. پژوهش حاضر به‌منظور سنجش اثر تلفیق دو رسانه‌ی غیررسمی بازی و ارتباطات سیّار با آموزش چهره به چهره بر یادگیری زبان انگلیسی انجام شد. بدین منظور عمل کرد 270 نفر دانش‌آموزان ایرانی از رده سنی 12-17 سال و با سطح مهارت زبانی متوسط پایین در طول یک سال تحصیلی در یادگیری ترکیبی واژگان انگلیسی به هنگام عرضه جانبی محتوا از طریق بازی‌های دیجیتال در قالب سه گروه دنبال شد. درحالی‌که آموزش چهره به چهره در محیط آموزشی برای تمامی اعضای نمونه آماری یکسان بود، گروه اول بازی‌های آموزشی پیش‌ساخته را انجام می‌دادند، گروه دوم و سوم به ترتیب در دو محیط واقعی و مجازی به ”خانه بازی ایرانی“ که جهت آموزش زبان انگلیسی تغییر داده‌شده بود می‌پرداختند. ارزیابی عملکرد دانش‌آموزان نه با اتکای تنها به شیوه‌های قدیمی پیش‌آزمون و پس‌آزمون، بلکه از طریق ارزیابی تکوینی، پرسش‌نامه نگرش و ارزیابی تلخیصی صورت پذیرفت. بررسی توصیفی و استنباطی داده‌ها از تأثیر معنادار بازی آموزشی بومی مجازی در یادگیری زبان انگلیسی حکایت داشت. در یک نگاه کلی، مشارکتی، متنوع و فرهنگ بومی-محور بودن بازی‌های آموزشی یادگیری بهتر زبان انگلیسی از طریق تلفن همراه را به بار آورد. ازاین‌رو عملکرد بهتر را می‌توان به عوامل عمده‌ای چون میزان کمّی و کیفی محتوای آموزشی و ارتباطات در حین بازی ربط داد.