تأثیر محلولپاشی اوره، اسید آسپارتیک و اسید گلوتامیک بر ویژگیهای رشدی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه آگاستاکه (Agastache foeniculum)

آگاستاکه(Agastache foeniculum) گیاهی علفی، چندساله، معطر و متعلق به خانواده نعناع (Lamiaceae) می‌باشد. اسانس این گیاه دارای خواص ضدقارچی و ضدباکتریایی بوده و در صنایع غذایی و داروسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. تحقیق حاضر به منظور بررسی برگپاشی اوره و اسیدهای آمینه بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه آگاستاکه، به صورت یک آزمایش گلدانی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل محلول‌پاشی اوره (در غلظت‌های 5/0، 1 و 2 گرم در لیتر)، اسیدآسپارتیک (در غلظت‌های 100، 200 و 300 میلی‌گرم در لیتر)، اسیدگلوتامیک (در غلظت‌های 100، 200 و 300 میلی‌گرم در لیتر) و شاهد (بدون محلول‌پاشی) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد برگی اوره و اسیدهای آمینه تأثیر معنی‌داری بر صفات رشدی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی داشتند. بیشترین و کمترین ارتفاع بوته، تعداد و سطح برگ، قطر ساقه و وزن خشک برگ و ساقه به ترتیب در تیمار 2 گرم در لیتر اوره و شاهد بدست آمد. محلول‌پاشی اوره و اسیدهای آمینه مقادیر رنگدانه‌های فتوسنتزی، محتوی پرولین، قندهای محلول کل، پروتئین کل و نیتروژن برگ‌ها را در مقایسه با شاهد افزایش داد. با افزایش غلظت اسیدهای آمینه مقادیر پروتئین کل، قند‌های محلول کل، پرولین، محتوی نیتروژن و کلروفیل برگ‌ها افزایش یافت. در مجموع یافته‌های این تحقیق نشان داد که اگرچه در مورد اکثر صفات مورد مطالعه، بیشترین تأثیر در تیمار 2 گرم در لیتر اوره مشاهده گردید اما اسیدهای آمینه نیز به‌واسطه بهبود ویژگی‌های رشدی و فیزیولوژیکی می‌توانند به عنوان منابع جدید نیتروژن در تغذیه گیاهان مورد استفاده قرار گیرند.