تأثیر محلول‌پاشی اسید آسکوربیک بر ویژگی‌های کمّی، کیفی و برخی تغییرپذیری‌های بیوشیمیایی برگ ذرت دانه‌ای در شرایط تنش کم‌آبی

به‌منظور ارزیابی تأثیر تنش کمبود آب و محلول­پاشی اسید آسکوربیک، بر ویژگی­های زراعی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ذرت آزمایشی در سال 1393 در مزرعۀ تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین صورت پذیرفت. این تحقیق به‌صورت کرت های خرد شده(اسپیلیت پلات) در قالب طرح پایۀ بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. عامل آبیاری به‌عنوان عامل اصلی در چهار سطح )آبیاری بنا بر عرف منطقه، قطع آبیاری در مرحلۀ هشت برگی، قطع آبیاری در مرحلۀ ظهور کاکل و قطع آبیاری در مراحل هشت برگی و ظهور کاکل در بلال به­طور توأم) و عامل فرعی شامل محلول­پاشی اسید آسکوربیک در سه سطح (محلول­پاشی با آب خالص، محلول­پاشی با غلظت 50 قسمت در میلیون(پی­پی­ام) ومحلول‌پاشی با غلظت 100 قسمت در میلیون) در نظر گرفته شد. نتایج به‌دست‌آمده از این بررسی نشان داد که قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد ذرت سبب کاهش معنی­داری در عملکرد دانه و عملکرد زیست توده (بیوماس)، شاخص برداشت، درصد روغن و پروتئین دانه، عملکرد روغن و پروتئین دانه و محتوای سبزینۀ (کلروفیل) برگ و افزایش میزان پرولین و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز شد. محلول‌پاشی با اسید آسکوربیک توانست از کاهش عملکرد کمی و کیفی و محتوای سبزینۀ برگ و همچنین افزایش میزان پرولین و فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز جلوگیری کند. به‌طورکلی با توجه به بهبود کمی و کیفی صفات مورد بررسی می­توان نتیجه گرفت که کاربرد اسید آسکوربیک با از بین بردن رادیکال­های آزاد سبب کاهش فعالیت آنزیم­های پاداکسنده (آنتی‌اکسیدانت) و تجمع پرولین شده و به‌طور غیرمستقیم با بهبود شرایط رشد سبب افزایش عملکرد و کیفیت دانۀ ذرت می­ شود.