تأثیر قصه‌گویی بر مهارت‌های اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف، بررسی میزان اثربخشی قصه‌گویی بر افزایش مهارت‌های اجتماعی و بهبود رابطه کودک با والد کودکان پیش‌دبستانی انجام شده است. این پژوهش از نوع آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و گزینش تصادفی بود. بدین منظور با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، 60 کودک پیش دبستانی (30 دختر و 30 پسر) از مناطق شمال و جنوب تهران به صورت تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار این پژوهش، پرسشنامه مهارت‌های اجتماعی احمدی- نورانی و شاخص تنیدگی والدین بود. از دو گروه آزمایش و کنترل پیش‌آزمون به عمل آمد. سپس گروه آزمایش به مدت 5/1 ماه، 10 جلسه تحت جلسات قصه‌گویی قرار گرفتند و گروه کنترل از نفوذ چنین عاملی محفوظ نگه داشته شدند. سپس مجدداً از دو گروه آزمایش و کنترل پس‌آزمون به عمل آمد. نتایج حاصله به وسیله آزمون تحلیل کواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داده است که قصه‌گویی بر افزایش مهارت‌های اجتماعی تأثیر دارد و میزان مهارت‌های اجتماعی کودکان پسر به طور معنادار بیش از کودکان دختر است. اما در مورد تأثیر قصه‌گویی و جنسیت بر رابطه کودک با والد نتایج تفاوت معناداری نشان نداد.