تأثیر عدالت سازمانی و هویت سازمانی بر تعهد سازمانی

تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیرات عدالت سازمانی بر تعهد سازمانی با نقش میانجی هویت سازمانی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر کرمان تشکیل داده‌اند. نمونه تحقیق برابر با 396 نفر بود که با روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی انتخاب شده‌اند. نتایج مدل‌سازی معادلات ساختاری نشان داد که متغیرهای عدالت توزیعی و عدالت تعاملی تأثیر مستقیمی بر تعهد سازمانی ندارد، بلکه تأثیر آنها غیرمستقیم و از طریق هویت سازمانی صورت می‌گیرد. همچنین یافته‌ها حاکی از آن است که  متغیرهای اصلی تحقیق شامل عدالت توزیعی، عدالت تعاملی و هویت سازمانی ‌ـ‌همذات‌پنداری، احساس غرور و احترام ‌ـ 72 درصد از تغییرات تعهد سازمانی را توضیح می‌دهند. در مجموع نتایج به‌دست‌آمده از محاسبات آماری نشان می‌دهد که قضاوت پرستاران در مورد منابع دریافتی و همچنین ارزیابی آنان در خصوص منصفانه بودن برخورد سرپرستاران و سایر مسئولان بیمارستان در تقویت هویت سازمانی اثر تعیین‌کننده‌ای دارد. درواقع برخورد عادلانه و از روی انصاف مسئولان، احساس یگانگی و تعلق پرستاران را به بیمارستان افزایش می‌دهد، ارزش و منزلتشان را در گروه کاری و بیمارستان بهبود می‌بخشد، و همچنین احساس غرور و افتخار را در میان پرستاران به‌عنوان عضوی ارزشمند از تیم پرستاری برمی‌انگیزد. علاوه بر این، یافته‌ها آشکار ساختند که هویت سازمانی متشکل از سه بُعد همذات‌پنداری، احساس غرور و احترام سطوح بالاتری از تعهد سازمانی را پیش‌بینی می‌کند. یافته اخیر دلایل و شواهد قانع‌کننده‌ای در مورد اهمیت و نقش هویت سازمانی در تبیین تعهد سازمانی پرستاران ارائه می‌کند و از کاربرد مدل‌های هویت‌محور در محیط سازمانی پرستاران حمایت می‌نماید.