تأثیر شدت نور نسبی و موقعیت مکانی قطعه‌نمونه بر ویژگی‌های کمی زادآوری شش گونه درختی (مطالعه موردی: جنگل لوه- استان گلستان)

آگاهی از ویژگی‌های زادآوری در توده‌های جنگلی، از موارد مهم و ضروری در مدیریت درست منابع جنگلی است. هدف از اجرای پژوهش پیش‌رو، شناسایی گونه‌های مناسب برای کاشت در موقعیت‌های مختلف داخل روشنه (مرکز، حاشیه و زیر تاج‌پوشش) و تأثیر تغییرات شدت نور نسبی بر مشخصه‌های رویشی نهال‌های گونه‌های مختلف بود. ده روشنه در توده‌های طبیعی بلوط- ممرز در سری یک جنگل لوه (استان گلستان) انتخاب شد و ویژگی‌های مختلف زادآوری در موقعیت‌های مختلف روشنه اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که فراوانی گونه‌ها در موقعیت‌های مختلف روشنه و شدت‌های مختلف نور نسبی متفاوت بود. در بین نهال‌های گونه‌های مختلف فقط متوسط اندازه نوشاخه بهاره نهال‌های بارانک (Sorbus torminalis) در مرکز روشنه با اختلاف معنی‌داری بیشتر از موقعیت‌های دیگر بود. همچنین فقط رویش طولی سالانه بارانک در شدت نور نسبی بیشتر از 40 درصد و رویش قطری سالانه ممرز (Carpinus betulus) و آلوکک (Prunus avium) در شدت نور نسبی 30 تا 40 درصد با اختلاف معنی‌داری بیشتر از شدت‌های نور نسبی دیگر بود. پیشنهاد می‌شود که آمیختگی و نیازهای اکولوژیک گونه‌ها هنگام جنگل‌کاری در روشنه‌ها مورد توجه کارشناسان قرار گیرد.