تأثیر سه روش آماده سازی سطح آمالگام بر استحکام در برابرشکست بین آمالگام و کامپازیت

مقدمه: به دنبال تقاضای روزافزون افراد جهت داشتن ترمیم های فانکشنال، زیبا و نیز استفاده همزمان از مزایای ترمیم های آمالگام و کامپازیت، ترمیم های ترکیبی آمالگام -کامپازیت معرفی شدند. هدف از این مطالعه مقایسه اثر سهروش آماده  سازی سطح آمالگام بر استحکام در برابرشکست بین آمالگام و کامپازیت بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، بر روی 30دندان پره مولر مشابه و سالم فک بالای انسان، حفرات کلاس  II مزیو باکال بگونه ای تراشیده شد که ضخامت مینای باکالی باقیمانده در همه نمونه ها 1 میلی متر باشد. نمونه ها به طور تصادفی به سه گروه ده تایی تقسیم و همه حفرات با آمالگام پر شدند. 24 ساعت بعد مینای نازک دیواره مزیوباکال تراشیده و سطح نمایان آمالگام به سه روش آماده سازی مختلف با کامپازیتTetric Ceram  پوشش یافت.در گروهA  وB  پس از اچ با اسید فسفریک به ترتیبScotchbond Multi-Purpose  و  One Coat Bondبکار رفت. در گروهC  پس از سندبلاست و اسیداچینگ از رزین آنفیلد Margin Bond 3M برای اتصال کامپازیت به آمالگام استفاده شد. در نهایت برای اندازه گیری استحکام در برابر شکست، نمونه ها در ماشین اینسترون تحت نیرویی، با زاویه 45 درجه و سرعت کراس هدmm/min 1 قرار گرفتند. محل شکستگی از لحاظ موقعیت آن نسبت بهCEJ  و نوع شکستگی (ادهزیو-کوهزیو- ترکیبی)بررسی شد. نتایج با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک عامله و دانکن مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: مقادیر میانگین استحکام در برابر شکست سه نوع روش، تفاوت معنا داری داشت(P=0.02) . گروه C دارای بالاترین و گروه  B دارای کمترین مقدار استحکام در برابر شکست بودند. در هر سه گروه بیشترین نوع شکست از نوع ادهزیو و در بالای CEJ روی داد. نتیجه گیری:  بالاترین مقادیر میانگین استحکام در برابر شکست در نمونه هایی که آمالگام سند بلاست شده و سپس از رزین آنفیلد استفاده شد، بدست آمد که با گروه ادهزیو Scotchbond Multi-purpose تفاوت معنادار نداشت، اما با گروهOne Coat Bond  تفاوت معناداری داشت.