تأثیر ساختارهای محلی برکنش اجتماعی - سیاسی؛ مورد: بلوچ‌های ایران

مقدمه: در این پژوهش ساختار نه چارچوبی کاملاً عینیت یافته بلکه تا حدودی درآمیخته با ذهنیت و تا حدودی توانایی بخش است که این سطوح ساختاری در قلمروهای جغرافیایی بلوچ‌نشین ایران، کنش‌های باشندگان آن قلمرو را در چارچوب مشخصی سامان داده و یا جهت‌دهی می‌کند. اهداف: این مقاله باهدف بررسی تأثیر ساختارهای پایدار و تأثیرگذار محلی برکنش‌های سیاسی- اجتماعی بلوچ‌های ایران انجام‌شده است. ازنظر تئوریک بین این ساختارها، روابطی ضروری وجود دارد که قبل از آنکه تعیین شوند تااندازه‌ای شکل‌گرفته‌اند و در هر سطحی شکل‌دهنده کنش‌های فردی یا اجتماعی هستند. مواد و روش: روش انجام این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. رویکرد غالب بر پژوهش کمی است. نتایج حاصل با تکیه‌بر استدلال منطقی از نتایج حاصل از یافته‌های میدانی استوار است. جهت احصاء کنش‌های اجتماعی - سیاسی منطقه بلوچ‌نشین ایران، ابتدا ساختارهای اجتماعی - سیاسی به روش اسنادی و کتابخانه‌ای استخراج شد. ازآنجاکه ساختارهای استخراج‌شده از سطح اطمینان لازم برخوردار نبود، در قالب متغیرهای تحقیق به متخصصین بلوچ شناس ارائه شد و با اتکا نظرات دریافتی پالایش و وزن ‌دهی شد. پس از وزن دهی، مهم‌ترین متغیرهای تأثیرگذار در قالب پرسشنامه محقق ساخته مورد ارزیابی اولیه قرار گرفت و پس از روایی و پایایی حاصل‌شده بین جامعه آماری موردنظر توزیع گردید. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از مطالعات میدانی در هر یک از متغیرهای موردمطالعه بیانگر تأثیر این ساختارها برکنش‌های اجتماعی- سیاسی شهروندان این بخش از ایران است و این ساختارها، کنش‌ها و رفتارهای اجتماعی و سیاسی شهروندان بلوچ را جهت‌دهی می‌کند. لذا هر نوع برنامه‌ریزی توسعه‌ای نیز در ارتباط با شهروندان این بخش از ایران نیازمند شناخت این ساختارها و تأثیرات پایدار آن‌ها برکنش‌های ساکنان این بخش از ایران است.