تأثیر رهبری تحوّل‌آفرین و سرمایه اجتماعی بر فرهنگ سازمانی (مطالعه‌ی مورد: مرکز آموزش عالی خدیجه کبری(س) دزفول)

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه رهبری تحوّل‌آفرین و سرمایه اجتماعی با فرهنگ سازمانی مرکز آموزش عالی خدیجه کبری(س) دزفول بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل هر 20 نفر کارکنان اداری و اساتید این مرکز است که به دلیل مطالعه موردی و کم بودن تعداد به صورت سرشماری همه آنها و همچنین از بین اساتید این مرکز به روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 80 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه‌ی فرهنگ سازمانی دنیسون (2000)، رهبری تحوّل‌آفرین مروی (1391) و سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998) است. روایی پرسشنامه‌ها توسط کارشناسان و اساتید متخصص مورد تأئید و پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از روش آلفای کرنباخ به ترتیب 76/0، 73/0 و 76/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل ‌داده‌ها از نرم افزار SPSS23در دو بخش تحلیل توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و تحلیل استنباطی (آزمون رگرسیون خطی و همبستگی و ضریب همبستگی چندگانه پیرسون) استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که رابطه معناداری بین رهبری تحوّل‌آفرین و سرمایه اجتماعی با فرهنگ سازمانی وجود دارد؛ رابطه معناداری بین سن و تحصیلات با فرهنگ سازمانی مشاهده نشد؛ همچنین رهبری تحوّل‌آفرین و سرمایه اجتماعی سبب افزایش فرهنگ سازمانی می شود و سن و تحصیلات بر فرهنگ سازمانی مؤثّر نمی‌باشند.