تأثیر درناژ بندناف بر طول مرحله سوم زایمان در زنان نخست زا

مقدمه: خونریزی پس از زایمان، یکی از دلایل مهم مرگ و میر مادران در کشورهای در حال توسعه می باشد. اداره مرحله سوم زایمان با روش های بدون عارضه می تواند باعث کاهش خونریزی بعد از زایمان و در نتیجه کاهش میزان مرگ و میر مادران شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر درناژ بندناف بر طول مرحله سوم زایمان در زنان نخست زا انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1391 بر روی 90 زن نخست زایی که در بیمارستان رازی شهر اهواز زایمان طبیعی داشتند انجام شد. در گروه اول بلافاصله پس از زایمان، درناژ بندناف انجام شد و برای گروه دوم، مداخله خاصی انجام نشد. در تمام افراد جفت با مانور براندت اندروز خارج شد. در تمام نمونه ها بلافاصله پس از خروج جفت، طول مدت مرحله سوم زایمان و همچنین مکانیسم خروج جفت، موارد احتباس جفت یا موارد نیاز به خروج دستی جفت یادداشت شدند. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کولموگروف - اسمیرنوف، تی مستقل و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 از نظر آماری معنادار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: هر دو گروه از نظر ویژگی های پایه مادری و نوزادی یکسان بودند. میانگین طول مرحله سوم زایمان در گروه مورد (93/0±51/3 دقیقه) به صورت معناداری کمتر از گروه شاهد (96/0±05/6 دقیقه) بود (0001/0>p). در هیچ یک از دو گروه مورد مطالعه، موردی از احتباس جفتی یا نیاز به خروج دستی جفت مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: درناژ بندناف به عنوان یک روش آسان و غیرتهاجمی می تواند طول مرحله سوم زایمان را کاهش دهد.