تأثیر جلبک اسپیرولینا (Spirulina sp) بر شاخصهای رشد، بازماندگی و رنگ پذیری ماهی دماسونی (Pseudotropheus demasoni)

آبزی­پروری مطلوب وابسته به معیارهای مختلف بوده که در این میان انتخاب غذای مناسب با پتانسیل لازم از اهمیت خاصی برخوردار می­باشد .در این طرح آزمایشی اثر چهار جیره آزمایشی، شامل جیره شاهد (فاقد جلبک اسپیرولینا) و سه جیره غذایی حاوی جلبک اسپیرولینا شامل تیمار 1 (تیمار تغذیه شده با غذای بیومار مخلوط شده با جلبک اسپیرولینا با نسبت 3% درصد وزن غذا)، تیمار 2 (تیمار تغذیه شده با غذای بیومار مخلوط شده با جلبک اسپیرولینا با نسبت 5% درصد وزن غذا)، تیمار 3 (تیمار تغذیه شده با غذای بیومار مخلوط شده با جلبک اسپیرولینا با نسبت 7% درصد وزن غذا)روی شاخصهای رشد و رنگی­شدن ماهی دماسونی (Pseudotropheus demasoni) مطالعه شده است. تعداد 180 قطعه بچه ماهی 2 ماهه در 12 عدد آکواریوم به ­طور کاملا تصادفی توزیع و بعد از تیماربندی به­ مدت 8 هفته با جیره­های آزمایشی مورد تغذیه قرار گرفتند. خصوصیات زیست ­سنجی ماهیان شامل طول کل (سانتی‌متر)، وزن (گرم)، نرخ رشد (گرم)، نرخ رشد ویژه هر دو هفته به­مدت 8 هفته اندازه­گیری شد. در پایان آزمایش از هر تیمار 6 ماهی برای اندازه­گیری خصوصیات مورد مطالعه به­طور تصادفی انتخاب و مقدار کاروتنوئید کل از روش رنگ­سنجی اندازه­گیری شد. مطابق نتایج حاصل از این تحقیق، هر 3 تیماری که با جیره حاوی جلبک اسپیرولینا تغذیه شدند دارای افزایش وزن بودند (05/0>P ). اثر تغذیه با مقادیر مختلف جلبک بر افزایش طول معنی­دار نبود (05/0P >). همچنین اثر تغذیه با مقادیر مختلف جلبک بر شاخصهای رنگی شدن مثل شاخص روشنی (L*) و درجه رنگین شدن (a*) معنی­دار (05/0>P ) بود. ولی شاخص (b*) معنی­دار نبود. (05/0P >) مطالعه حاضر، نشان داد که استفاده از جلبک اسپیرولینا در جیره غذایی اثرات مثبت روی شاخصهای رشد و برخی از شاخص های رنگی­شدن ماهی دماسونی دارد.