تأثیر بحران مالی داخلی بر عملکرد بانک‌ها و فعالیت‌های غیرعملیاتی

درماندگی مالی بانک‌ها مسئله‌ای جدی برای حیات اقتصادی کشورهاست. هزینه‌های فردی و اجتماعی بحران‌های مالی موجب می‌شود که پژوهشگران به بررسی آثار بحران‌های مالی بر ابعاد مختلف عملکرد مؤسسه‌های تجاری بپردازند. این مقاله با بررسی اثر بحران مالی داخلی بر عملکرد بانک‌ها براساس مدل CAMEL در دوره زمانی 1388 تا 1394 در پی پاسخ به این پرسش است که آیا بحران‌های مالی تأثیری بر عملکرد بانک‌ها داشته است؟ در صورت مثبت بودن پاسخ، آیا بانک‌ها برای بهبود عملکرد خود و خروج از بحران مالی به فعالیت‌های غیرعملیاتی روی آورده‌اند؟ نمونه آماری این پژوهش شامل 9 بانک تجاری است که به شرط دارا بودن شرایط پژوهش انتخاب شده‌اند. در صورت وجود یکی از این شرایط بانک با بحران روبه‌روست: داشتن زیان در سه سال متوالی (زیان عملیاتی، زیان خالص یا زیان انباشته)، کاهش سود تقسیمی ‌هر سال نسبت به سال پیش به میزان بیش از 40 درصد، و مشمول ماده 141 قانون تجارت بودن شرکت‌های مورد بررسی. نتایج پژوهش با استفاده از مدل رگرسیونی نشان می‌دهد که که در سطح اطمینان 95 درصد، بحران مالی تنها با سودآوری رابطه منفی و معنادار دارد و با دیگر شاخص‌های ارزیابی عملکرد رابطه معناداری ندارد. همچنین، فرضیه ششم پژوهش نشان می‌دهد که بانک‌ها با افزایش بحران مالی به فعالیت‌های غیرعملیاتی روی نمی‌آورند.