تأثیر اکسید روی، تالک و کائولین بر خصوصیات بیوشیمیایی و کیفی میوه انار رقم ملس ساوه

آفتاب سوختگی یکی از بزرگترین معضلات کشت انار است که منجر به کاهش عملکرد و کیفیت میوه می‌شود. به منظور ارزیابی اثر کاربرد مواد ضد تعرق بر کیفیت و خصوصیات بیوشیمیایی میوه انار، آزمایشی در شهرستان قم در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار و سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل تالک (T)، اکسید روی (ZnO)، کائولین (K)، اکسید روی+ تالک (ZnT)، تالک+کائولین (TK)، اکسید روی+کائولین (ZnT)، اکسید روی+ تالک+کائولین (ZnTK)، توری با عبور نور 50 درصد و شاهد (محلول ­پاشی با آب) بودند. نتایج نشان داد که خصوصیات کیفی گیاه به طور معنی­داری تحت تاثیر تیمار­ها قرار گرفت. بیشترین ضخامت پوست میوه در تیمار شاهد و کمترین آن در تیمار ZnT مشاهده شد. بیشترین طول آریل مربوط به تیمار ZnK بود اما هیچکدام از تیمارها تأثیری بر روی قطر آریل، طول و قطر هسته انار نداشتند. بیشترین میزان فنل پوست در تیمار ZnTK ثبت شد و سایر تیمارها تقریبا در یک سطح معنی‌داری قرار گرفتند. کمترین میزان pH پوست و فعالیت آنزیم پراکسیداز آریل در تیمار توری مشاهده شد و تیمارهایی که ترکیبی از تالک، کائولین و اکسید روی بودند، بیشترین میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز را داشتند. ZnK سبب افزایش 77 درصدی فعالیت آنزیم لاکاز نسبت به شاهد شد. بیشترین و کمترین فعالیت آنزیم لیپوکسیژناز در تیمارهای ZnTK و کائولین اندازه گیری شد. به نظر می‌رسد اکسید روی به دلیل ایجاد سطح مناسبی از پراکسیداز و کم کردن فعالیت لیپوکسیژناز و لاکاز تیمار مناسبی برای افزایش کیفیت میوه انار می‌باشد.