تأثیر الیاف پلیمری و مقاومت بتن بر میزان ترک‌خوردگی ناشی از جمع‌شدگی (آبرفتگی) پلاستیک در دال‌های بتنی

زمانی­که بتن رطوبت خود را از دست می­دهد، دچار جمع شدگی و کاهش حجم شده و در نهایت باعث ایجاد ترک و افزایش تغییر شکل در بتن می­شود. در صورتی­که عضو بتن مسلح مقید باشد، کرنش های ناشی ازجمع شدگی بتن باعث ترک خوردگی عضو شده و باعث افزایش تغییر شکل های عضو با زمان می شود. این پدیده به دلیل تبخیر سریع آب در هنگام بتن ریزی، بر اثر وزش باد و افزایش دما اتفاق می­افتد. ترک­ها، یکی از دلایل اصلی در کاهش مقاومت و دوام بتن است. لذا در این تحقیق، با استفاده از یک نوع  الیاف پلیمری، اثر استفاده از آنها با نسبت­های حجمی مختلف بر کاهش ترک­خوردگی ناشی از آبرفتگی پلاستیک در دالهای بتنی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایشات جمع شدگی پلاستیک در یک گرمخانه و با استفاده از قالب­هایی که برای این منظور طراحی شده انجام شد. پارامترهای مورد مطالعه در این تحقیق، درصد حجم الیاف به حجم بتن و مقاومت بتن است. در نهایت، تأثیر مقدار الیاف پلیمری بر میزان ترک­خوردگی ناشی از جمع شدگی پلاستیک بتن مورد بررسی و بحث قرار گرفت.