تأثیر افزودن آنزیم های تجاری، pH ، حرارت بر میزان فیتات ذرت و کنجاله سویا در شرایط آزمایشگاهی

هدف این مطالعه، بررسی تأثیر پیش فرآوری اجزاء خوراک (ذرت و کنجاله سویا) با عوامل مختلف در شرایط آزمایشگاهی، بر میزان فیتات باقی مانده بود. برای این منظور از سه فراورده آنزیمی تجاری (Bio-phytase، آنزیم Rovabio Excel AP و آنزیمAP Rovabio Max) و سه محلول با سطوح مختلف pH ( آب مقطر، اسید هیدرو کلریدریک 5/0 درصد و 1 درصد به ترتیب دارای pH مساوی 5/5، 12/2 و 88/1)، استفاده شد. ابتدا نمونه ها‌ با فراورده های آنزیمی مخلوط شده، سپس محلول‌های فوق به آنها اضافه و یرای مدت 2 ساعت در دمای 25 یا 40 درجه سانتی‌گراد پیش فرآوری شدند. سپس میزان فیتات در نمونه‌ها اندازه‌گیری شد. نتایج نشان دادند افزودن محلول‌های دارای مقادیر مختلف pH (در دمای 25 و 40 درجه سانتی‌گراد به مدت 2 ساعت) به ذرت مخلوط شده با Bio-phytase یا Rovabio Max AP موجب کاهش معنی‌دار میزان فیتات باقی مانده در آن گردید که این امر به معنی افزایش آزادسازی فسفر از فسفر فیتاته و بهبود قابلیت زیست فراهمی آن می باشد. بهترین نتیجه با پیش فراوری نمونه‌های ذرت مخلوط باAP Rovabio Max و محلول اسید هیدروکلریدریک 5/0درصد در دمای 40 درجه سانتی‌گراد بدست آمد، و میزان فیتات تا حدود 5/98 درصد در مقایسه با گروه شاهد، کاهش یافت. نتایج تقریبا مشابهی برای نمونه‌های کنجاله سویا بدست آمد به طوری‌که بیشترین میزان کاهش فیتات (تا 4/55 درصد) در نتیجه پیش فرآوری نمونه‌های مخلوط شده با AP Rovabio Max و محلول اسید هیدروکلریدریک 5/0درصد در دمای 25 درجه سانتی-گراد حاصل گردید. بر اساس نتایج حاصل می توان نتیجه گیری نمود که افزودن محلول اسیدهیدروکلریدریک 5/0 درصد به نمونه های ذرت و کنجاله سویای مخلوط شده با فراورده آنزیمی Rovabio Max AP (حاوی فیتاز و آنزیم های NSPases قابلیت زیست فراهمی فسفر را افزایش داد.