تأثیر اسید سالیسیلیک بر ویژگی‌های فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی چمن لولیوم (Lolium perenne cv. Numan) تحت تنش خشکی

چمن لولیوم یا رای گراس چندساله گیاهی با نام علمی Lolium perenne L. از خانوادۀ گندمیان است که در طراحی فضای سبز اهمیت بسیاری دارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر غلظت­های مختلف اسید سالیسیلیک بر بهبود برخی از ویژگی­های رشدی و بیوشیمیایی گیاه لولیوم تحت تنش خشکی بود. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمار­های موردبررسی در این آزمایش، اسید سالیسیلیک در سه سطح (0، 75/0 و 5/1 میلی‌مولار) و تنش خشکی در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی) بود. نتایج نشان داد تنش خشکی سبب افزایش میزان نشت یونی و تجمع پرولین شده اما میزان سبزینه (کلروفیل)، محتوای نسبی آب و میزان وزن خشک‌ریشه و رشد شاخساره را کاهش داد. کاربرد برگی اسید سالیسیلیک تحت تنش خشکی در 5/1 میلی‌مولار، میزان سبزینه و محتوای نسبی آب را افزایش و نشت یونی و تجمع پرولین را کاهش داد. همچنین بالاترین میزان وزن خشک‌ریشه و رشد شاخساره از پاشش اسید سالیسیلیک در غلظت 75/0 میلی‌مولار به دست آمد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، کاربرد برگی تیمار­های اسید سالیسیلیک توانست اثرگذاری‌های منفی ناشی از تنش خشکی را بر شاخص­های رشدی و بیوشیمیایی چمن لولیوم بهبود بخشد.