تأثیر اسیدآمینه ترئونین جیره و سنین بعد از جوجه‌درآوری بر بیان ژن اینترلوکین 8 در بافت روده در جوجه‌های گوشتی

هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی سطوح مختلف اسیدآمینه ترئونین (معادل احتیاجات [1994] NRC، میانگین احتیاجات راس [2007]  و [1994]NRC ، احتیاجات راس [2007] و بیشتر از احتیاجات راس [2007]) و سنین بعد از جوجه درآوری بر بیان ژن اینترلوکین 8 در بافت روده جوجه­گوشتی بود. احتیاجات اسیدآمینه ترئونین، مطابق توصیه­های راس (2007)، 14 درصد بیشتر از (1994) NRC است. بنابراین، در آزمایش اول، اثر اسیدآمینه ترئونین بر بیان ژن اینترلوکین 8 در بافت ژژنوم روده کوچک در جوجه­های گوشتی نر سویه راس و همچنین در آزمایش دوم، تأثیر سنین اولیه بعد از جوجه درآوری بر بیان ژن اینترلوکین 8 بررسی شد. در آزمایش اول، سطوح مختلف ترئونین عبارت بودند از: 1) 8/0 درصد (معادل احتیاجات NRC)، 2) 87/0 درصد (میانگین احتیاجات NRC و راس)، 3) 94/0 درصد (احتیاجات راس) و 4) 01/1 درصد (بیشتر از احتیاجات راس). در سن 14 روزگی، یک پرنده از هر تکرار کشته شد و از بافت ژژنوم نمونه­گیری به عمل آمد. در آزمایش دوم، از تیمار 1 آزمایش اول که سطح اسیدآمینه ترئونین جیره 8/0 درصد (معادل احتیاجات NRC) بود، در سنین 1، 3، 6 و 9 روزگی از هر تکرار یک پرنده کشته و از بافت ژژنوم مطابق با آزمایش اول نمونه­گیری شد. جهت انجام مقایسات آماری، طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. نتایج آزمایشات نشان داد که بیان ژن اینترلوکین 8 در بافت ژژنوم در طول 14 روز اول زندگی جوجه با افزایش سطوح اسیدآمینه ترئونین تا سطح 94/0 درصد جیره (احتیاجات راس) (0001/0>P) و نیز با افزایش سن افزایش می­یابد (01/0>P).