تأثیر استفاده از فناوری بیوفلوک بر پارامترهای رشد، ترکیب لاشه و کاهش هزینههای تولید در پرورش متراکم بچه ماهیان کپور معمولی

زمینه مطالعه: فناوری تولید بیوفلوک روشی برای تجزیه پسماندهای آلی به‌وسیله میکروارگانیزم‌ها و تولید توده‌های بیوفلوک است.هدف: پژوهش حاضر به‌منظور بررسی امکان کاربرد این فناوری در پرورش متراکم بچه ماهیان کپورمعمولی (Cyprinus carpio) انجام شد. روش کار: ماهیان مورد مطالعه با میانگین وزنی g‌2/0‌± 58 به مدت یک ماه، با تیمارهای غذایی 100 % غذای کنسانتره (شاهد)، 75 % غذای کنسانتره همراه تیمار  بیوفلوک، 50 % غذای کنسانتره همراه تیمار  بیوفلوک و 25 % غذای کنسانتره همراه تیمار  بیوفلوک تغذیه شدند. در پایان دوره شاخص‌های رشد و ترکیب بدنی بچه ماهیان بررسی شدند. همچنین برای سنجش سیستم ایمنی، چالش یا مواجهه باکتریایی با باکتری Aeromonas hydrophila با تزریق درون صفاقی به میزان CFU/ml 107× 12 انجام شد. برای اثبات معنی دار بودن نتایج بدست آمده، از آزمون آماری واریانس یک طرفه و تست تکمیلی توکی استفاده شد. نتایج: بر اساس نتایج این تحقیق، بالاترین میزان رشد در تیمار دوم مشاهده شد که با تیمارهای سوم و چهارم اختلاف معنی دار داشت (05/0>p). کمترین میزان رشد در تیمار چهارم مشاهده شد که با تیمارهای شاهد و دوم اختلاف معنی دار داشت (05/0>p). میزان خاکستر در ماهیان تیمار شاهد بطور معنی داری کمتر از سایر تیمارها بود (05/0>p). بالاترین میزان تلفات (2/64٪) در تیمار شاهد مشاهده شد (05/0>p)، در حالیکه تیمارهای تغذیه شده با بیوفلوک تلفات نداشتند. نتیجه گیری نهایی: با استفاده از این روش از میزان غذای مصرفی  تا 50 % کاسته می‌شود، بدون آن که روی شاخص‌های رشد و بقای ماهی تأثیر منفی داشته باشد. علاوه براین، مقاومت ماهیان پرورش داده شده در این سیستم دربرابر عوامل بیماریزا به طور چشمگیری افزایش می‌یابد و میزان مصرف آب در طول دوره پرورش 99 % کاهش می‌یابد.