تأثیر استراتژی‌های تجاری بر کارایی سرمایه‌گذاری

هدف:استراتژی تجاری شرکت‌ها یکی از عوامل مؤثر بر کارایی سرمایه‌گذاری و مشخص‌کننده سطوح سرمایه‌گذاری‌های سرمایه‌ای است استراتژی آینده‌نگر و تدافعی به عنوان دو سر طیف استراتژی‌های تجاری مایلز و اسنو (1978)، شرکت‌ها را در معرض سطوح متفاوتی از سرمایه‌گذاری، نظارت و اختیارات مدیریتی قرارمی‌دهند که دارای پیامد متعددی برای تصمیمات سرمایه‌گذاری مدیریتی است. هدف این مقاله، بررسی تأثیر استراتژی‌های تجاری فوق بر کارایی سرمایه‌گذاری شرکت‌ها است. روش:برای بررسی موضوع، براساس رگرسیون لجستیک چندجمله‌ای، داده‌های 119 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازۀ زمانی 1394-1380 از نرم‌افزار رهاورد نوین، صورت‌های مالی و سایت رسمی بورس اوراق بهادار تهران جمع‌آوری و برای آزمون فرضیه‌های پژوهش استفاده شد. یافته‎ها:براساس یافته‎های پژوهش، شرکت‌هایی که استراتژی آینده‌نگر و مبتنی بر نوآوری را دنبال می‌کنند، درپروژه‌های با ریسک بالا سرمایه‌گذاری کرده و احتمال زیادی برای بیش‌سرمایه‌گذاری دارند. درحالی‌که شرکت‌های پیرو استراتژی تدافعی و مبتنی بر کارایی بیشتر در معرض سرمایه‌گذاری کمترازحد قرار دارند. نتیجه‎گیری:سطح پایین اختیارات مدیریتی و نظارت دقیق‌تر و الزام به سرمایه‌گذاری کمتر در شرکت‌های پیرو استراتژی تدافعی عمدتاً منجر به تصمیمات سرمایه‌گذاری کمترازحد می‌شود. از طرف دیگر، در شرکت‌های پیرو استراتژی آینده‌نگر، اختیارات مدیریتی بیشتر، نظارت سهل‌گیرانه و نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتر منجر به تصمیمات بیش سرمایه‌گذاری می‌شود.