تأثیر ارتشاح داخل جداری بوپیواکائین بهمراه آدرنالین در محل برش جراحی در مقدار دیکلوفناک مورد نیاز پس از سزارین الکتیو

چکیده مقدمه: چون کنترل درد با داروهای اپیوئید و ضدالتهاب غیراستروئیدی با عوارضی نظیر دپرسیون تنفسی، آپنه و عوارض گوارشی همراه است، اخیراً توجه زیادی به ارتشاح داروهای بی‌حس کننده موضعی در محل جراحی جلب شده است. هدف: تعیین تأثیر ارتشاح داخل جداری بوپیواکائین در محل برش جراحی در کاهش نیاز به دیکلوفناک پس از سزارین انتخابی مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی شاهد‌دار تصادفی شده دو سو کور، 60 زن با حاملگی اول ترم با بی‌حسی اسپینال به‌صورت تصادفی با روشRandom- block به دو گروه تقسیم شدند. در یک گروه 30 سی‌سی بوپیواکائین همراه با 5/1 سی‌سی آدرنالین (غلظت 000/200/1) و در گروه دیگر همان حجم محلول سالین نرمال پس از اتمام سزارین به هنگام بستن جدار شکم، به‌صورت ارتشاح بین لایه‌های مختلف دیواره شکم تجویز شد. شدت درد در دو گروه در ساعت‌های 1، 2، 3، 4، 8 و 12 پس از عمل با معیار (VAS) Visual Analogus Scale و میانگین دیکلوفناک مصرفی طی12 ساعت پس از عمل جراحی در دو گروه مقایسه شد. تجزیه و تحلیل‌نهایی با نرم‌افزار SPSS انجام شد p<0.05به عنوان سطح معنی‌دار در نظر گرفته شد. نتایج: میانگین شدت درد در طی ساعت‌های 1 و 2 پس از عمل جراحی در گروه بوپیواکائین به صورت معنی‌دار کمتر از گروه دارو نما(3/3 و 6/3 در مقابل 5/4 و 1/5 ،p<0.05) و میانگین دوز دیکلوفناک مورد نیاز در گروه بوپیواکائین کمتر از گروه دارو نما بود(95 در مقابل 175 میلی‌گرم، p<0.05). همچنین، زمان تجویز اولین دوز دیکلوفناک در گروه بوپیواکائین دیرتر از گروه دارونما بود(36/3 در مقابل 96/. ساعت، p<0.05). نتیجه‌گیری: ارتشاح بوپیواکائین با غلظت 25/0 درصد به همراه آدرنالین به مقدار 30 سی‌سی در لایه های مختلف شکم در سزارین باعث کاهش درد و نیز کاهش مقدار مصرف دیکلوفناک در ساعت‌های اولیه پس از جراحی می‌شود.