تأثیر آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی بر فرسودگی شغلی پرستاران

مقدمه: پرستاران به دلیل مواجهه با استرس های فیزیکی، روانی و هیجانی در معرض فرسودگی شغلی قرار دارند که می‌تواند باعث ایجاد اختلالات جسمی, روحی و روانی برای فرد شاغل و تحمیل هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم بر فرد و جامعه گردد. هدف این مطالعه تعیین تأثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی به عنوان یک مداخله‌ی روانشناسی بر فرسودگی شغلی پرستاران بیمارستان روان‌پزشکی رازی تهران می‌باشد. روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع شبه تجربی بوده و در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد استفاده شد. جامعه آماری کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان روان‌پزشکی رازی تهران در سال 1393بود. از طریق روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و بر اساس معیارهای ورود 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت هشت جلسه 45 دقیقه ای به مدت دو روز در هفته تحت آموزش مهارت های مثبت اندیشی قرار گرفتند. نمونه‌ها قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ را تکمیل کردند. داده‌ها با نرم ‌افزار آماری SPSS19 و با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر, تی مستقل, زوجی و تحلیل واریانس تجزیه وتحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که فراوانی فرسودگی شغلی بر اساس جنس, تأهل و سابقه کارتفاوت معنی‌داری دارد. بعد از مداخله, میانگین نمره‌ی فراوانی فرسودگی (p=0/014) و شدت فرسودگی شغلی (p=0/031) گروه مداخله به طور معناداری کاهش پیدا کرد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای مثبت اندیشی موجب کاهش فرسودگی شغلی پرستاران می شود. بنابراین می توان روش به کار گرفته شده در پژوهش حاضر را روش مناسبی برای مداخلات روانی- تربیتی و مشاوره ای و درمانی در پرستاران قلمداد کرد.