تأثیرآموزش نظریه‌ذهن بر کارکردهای اجرایی دانش‌آموزان پسر با ناتوانی یادگیری

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش نظریه ذهن بر کارکردهای اجرایی دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری انجام شد. روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی و از توع طرح پیش‌آزمون -پس‌آزمون با گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش‌آموزان پسر با ناتوانی یادگیری شهر شیراز بودند. نمونه مورد مطالعه شامل 30 نفر از دانش‌آموزان پسر مبتلا به ناتوانی یادگیری در دامنه سنی10تا 11 سال شهر شیراز بودند که از بین آنان نمونه‌ای به حجم 30 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و در دوگروه آزمایش (15نفر) و گواه (15 نفر) به صورت تصادفی گمارش شدند. گروه آزمایش آموزش‌‌ نظریه ذهن را در 24 جلسه 45 دقیقه‌ای دریافت کردند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشتامه عصب‌شناختی کولیج (2002) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که میانگین نمرات کارکردهای‌ اجرایی و خرده مقیاس-های (تصمیم‌گیری‌-برنامه‌ریزی، سازمان‌دهی و بازداری) در گروه آزمایش به طور معناداری افزایش یافته است (001/0>P). براساس نتایج پژوهش حاضر می‌توان گفت از آنجا که بخش عمده‌ای از دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری در کارکردهای اجرایی دچار نارسایی هستند، بنابراین آموزش نظریه ذهن می‌تواند به عنوان یکی از شیوه‌های مکمل شیوه‌های دیگر در این دانش‌آموزان به کار رود.