بهینه سازی بهره برداری تلفیقی ازمنابع آب سطحی و زیر‎زمینی وتأثیر آن بر محیط زیست(مطالعه موردی حوزه مرکزی شهرستان گرگان)

یک سیستم بهره برداری تلفیقی منابع آب مشتمل بر زیر سیستم آب سطحی و زیر سیستم آب زیرزمینی می باشد که به منظور برآورده کردن نیازهای آبی، این دو زیر سیستم با یکدیگر درتعامل می‎باشند و همانند دو مخزن موازی عمل خواهند کرد که با دادن فرمان‎های بهره‎ برداری به آن، می توانند از حجم ذخیره همدیگر استفاده کنند. در این مقاله یک مدل شبیه ساز_ بهینه ساز جهت طراحی ابعاد و بصورت توده ای در نظر گرفته شده است که اجزای آن شامل یک سری زمانی بوده و برای کسب نتایج دقیقتر  وضعیت آبی دو سال با هشت فصل که سال اول نیز پرآب تر از سال دوم بوده مورد بررسی قرار گرفته شده است. مدل های شبیه سازی درون مدل بهینه سازی می باشند و تشکیل یک مدل شبیه ساز-‎ بهینه ساز را داده اند، نتایج بدست آمده از این مدل که در آن از برنامه ریزی غیر خطی(NLP) استفاده شده است نشان می دهد که در شرایط بهره برداری تلفیقی، رهاسازی از مخزن سد الزاماً شبیه به حالت غیر تلفیقی نخواهد بود. همچنین از دیگر نتایج می توان به طراحی بهینه اجزای مدل موردنظر مانند سد ها و چاه ها و دستور بهره برداری بهینه استفاده از آنها، اشاره نمود.