بهینه‌سازی فرایند تجزیه قلیایی کنسانتره ایلمنیت کهنوج به منظور تولید دی اکسید تیتانیوم

در این پژوهش، کارایی روش تجزیه قلیایی برای غنی¬سازی کنسانتره ایلمنیت مجتمع تیتانیوم کهنوج جهت تولید رنگدانه بررسی شد. برای این منظور، ابتدا تأثیر پارامترهای عملیاتی شامل دما، نسبت آلکالی به ایلمنیت و سرعت همزدن بر نرخ استخراج تیتانیوم در مرحله تجزیه ایلمنیت در قالب یک طرح آزمایشی فاکتوریلی کامل ارزیابی و با استفاده از نرم¬افزار Design Expert و در سطح اعتماد 95% به روش آنالیز واریانس (ANOVA) تحلیل گردید. نتایج نشان داد که دما بیشترین تأثیر را بر میزان استخراج دارد و با افزایش آن، نرخ استخراج به میزان قابل¬توجهی افزایش یافت. تحت شرایط بهینه، یعنی دمای oC220، نسبت آلکالی به ایلمنیت 9 و سرعت همزدن rpm 800، درصد استخراج 97% حاصل و تیتانیوم به صورت تیتانات پتاسیم از ایلمنیت جدا شد. با لیچینگ تیتانات پتاسیم حاصل از مرحله اول توسط اسید کلریدریک و سپس هیدرولیز محلول، دی اکسید تیتانیوم با عیار 95% حاصل شد. نتایج موفقیت¬آمیز این پژوهش، نوید پتانسیل بالقوه روش تجزیه قلیایی در تولید دی اکسید تیتانیوم از کنسانتره مجتمع تیتانیوم کهنوج را می¬دهد.