بهینه‌سازی دستگاه سی‌تی‌اسکن لیزری به‌منظور دوزیمتری ژل براساس طراحی جدید اپتیکی

  مقدمه: در این مقاله برای بهینه ‌ سازی اسکنر سی ‌ تی لیزری که به منظور دوزیمتری ژل معادل بافت به ‌ کار می­رود، ساختار اپتیکی جدیدی پیشنهاد شده­است.   روش بررسی: روند کار براساس به ‌ کارگیری یک دیود لیزری به ‌ عنوان منبع نور و سه چیدمان پیاپی اپتیکی با هدف هدایت بهینۀ پرتوی اپتیکی جهت بازخوانی دقیق ژل معادل بافت مبتلا به تومور بنا شده­است. تا به امروز، روش تصویربرداری تشدید پارامغناطیس ( MRI ) به ‌ صورت گسترده­ای برای ارزیابی توزیع دوز جذبی در دوزیمتری ژل معادل بافت مورد استفاده بوده­است؛ با اینحال، به ‌ دلیل مسائل عملیاتی ازقبیل دردسترس بودن، هزینه و تجهیرات و اسکن اپتیکی ژل بارها توسط محققان به ‌ عنوان یک جایگزین دقیق و کاربردی برای MRI به ‌ کار گرفته شده­است. پتانسیل روش سی ‌ تی ‌ اسکن اپتیکی به ‌ صورت تجربی نیز مورد کاوش قرارگرفته و مزایای این روش بسیار مطلوب گزارش شده ‌ است. توموگرافی توسط نور یک روش غیرمخرب، سریع، آسان و ارزان است که طی آن ژل معادل توسط نور تابش ‌ دهی می ‌ شود و درادامه اطلاعات اپتیکی نسبت به زاویۀ چرخش ژل در معرض تابش، آنطرف توسط CCD دریافت می ‌ گردد.   یافته ‌ ها: این اطلاعات ثبت می ‌ شود و توسط رایانه تحلیل می­گردد. با درنظرگرفتن درجۀ زاویۀ چرخشی ژل در معرض پرتو و جمع ‌ آوری اطلاعات اپتیکی ناشی از هر 360 درجه یک کانتور سه ‌ بُعدی براساس روش مدل ‌ سازی مبتنی بر FBP ( Filtered Back Projection ) به ‌ دست می­آید. با افزایش تصاویر گرفته ‌ شده از هر مقطع، تحت عنوان Project ، به ‌ ازای زوایای عکسبرداری، دقت افزایش می­یابد.   نتیجه ‌ گیری: تحقیقات قبلی برروی بهبود کیفیت پرتوی ناشی از منبع نور و بهینه ‌ سازی چیدمان اپتیکی چندان تمرکزی نداشته­اند. این موارد اهداف مقالۀ حاضر را شامل می­گردد. جایگزینی منبع نوری جدید نسبت به منابع نوری متداول، بهینه ‌ سازی چیدمان اپتیکی و بالابردن کارآیی و حفظ دقت دستگاه از آن جمله­اند.