بهره هوشی شرکتها ابزاری برای بهبود مالی یا گزارشگری خدعه آمیز

با وجود این‌که بحران‌های مالی موضوعات جدیدی نیستند و هر شرکتی بنا به دلایلی با بحران مالی مواجه می‌شود اما بروز هر بحران بویژه اگر بزرگ باشد، می‌تواند باعث از دست رفتن شهرت سازمان‌ها شده و سلطة آن‌ها را در بازارهای جهانی مورد تهدید قرار دهد. پژوهش حاضر با بررسی اثر سرمایة فکری بر کنترل بحران مالی درون سازمانی در بازة زمانی 1388 تا 1394 در پی پاسخ به این پرسش است که سرمایة فکری تا چه میزان قابلیت کنترل و هدایت بحران مالی را دارد؟ و آیا ممکن است شرکتها با افزایش سطح سرمایة فکری خود برای جلوگیری از بحران مالی درون سازمانی، اقدام به گزارشگری خدعه آمیز نمایند؟ در همین راستا اطلاعات مالی 174 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد ارزیابی قرار گرفت. در این پژوهش، احتمال گزارشگری متقلبانه با استفاده از دو شاخص احتمال تقلب و مدیریت سود اندازه‌گیری می‌شود. کیفیت سرمایة فکری نیز با استفاده از مدل پالیک (2000) محاسبه گردید. نتایج پژوهش با استفاده از الگوی رگرسیون چند متغیره، نشان داد در سطح اطمینان 95درصد، سرمایة فکری با بحران مالی رابطة منفی و معناداری دارد. این بدان معناست که با افزایش سطح سرمایة فکری در شرکتها میزان وقوع بحران مالی کاهش می‌یابد و انباشت سرمایة فکری سبب کنترل وقوع بحران مالی می‌شود. همچنین، نتایج این پژوهش نشان داد که بین سرمایة فکری و احتمال گزارشگری متقلبانه با استفاده از هر دو مدل رابطة مثبت و معناداری وجود دارد.