بهایابی مبتنی بر عملکرد در آموزش‌عالی (مطالعه موردی: دانشگاه شیراز)

ارزیابی عملکرد و پاسخگویی مدیریت نیازمند بهایابی مبتنی بر عملکرد و بهای تمام شده دقیق و موجز می­باشد. در همین راستا، هدف از انجام این تحقیق ارائه روشی نوین جهت بهایابی مبتنی بر عملکرد با توجه به چرخه­های عملکردی دانشگاهی، در دانشگاه­ها و موسسات آموزش عالی می­باشد. این تحقیق یک مطالعه موردی در دانشگاه شیراز برای سال مالی 1396 و ترم اول و دوم سال تحصیلی 96-97 است. رویکرد مورد استفاده در این تحقیق رویکرد استقرایی در اجرای مدل و مبتنی بر یک رویکرد ترکیبی (سیستمی) در طراحی مدل بهایابی مبتنی بر عملکرد می­باشد. برایشناساییواحصای محرک­هایمربوط به فعالیت­ها (برای واحدهایعملیاتی و پشتیبانی)ازمشاهده و مصاحبهاستفادهشده است. بهای تمام شده کلیه مراکز مسئولیت در دانشگاه شیراز با رویکرد جدید در یازده گام اجرایی (منطبق با ویژگی­های محیطی دانشگاه­های ایران) تعیین گردیده و با اعمال محرک­های خروجی محور (واقعی) بهای عملکرد و هزینه ظرفیت پس از تعیین نسبت­های ظرفیت و کارایی محاسبه گردید. در نهایت در این مقاله بهای عملکرد، بهای تمام شده و هزینه ظرفیت به صورت دقیق و سیستمی محاسبه شده است که می­تواند مبنایی مناسب برای ارزیابی عملکرد واحد­های سازمانی و مدیران سازمان و همچنین پیاده­سازی بودجه­ریزی مبتنی بر عملکرد باشد.