بهائیت دست پرورده و عامل استکبار از منظر انقلاب اسلامی ایران

فتنه باب و بها از توطئه‌های مهم کانون‌های استعماری است که با هدف آسیب رساندن به اسلام و مذهب شیعه، از بین بردن خصلت‌های ضداستکباری و ظلم‌ستیز آن و شکستن اقتدار ملی ایرانیان، از اواسط دوره‌ی قاجاریه طراحی و پدید آمده است. در این پژوهش برآنیم با استناد به اسناد موجود و تحلیل آن‌ها، چرایی پیدایش فرقه‌ی بهائیت به‌عنوان یک جنبش مذهبی ساخته و پرداخته استعمار، سرنوشت آن قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و چگونگی موضع پیروان و حامیان بهائیت در مقابل حوادث مختلف ایران را، به نحو موجز بررسی و نشان دهیم که فرقه‌ی ضاله‌ی بهائیت همواره در کنار دشمنان اسلام و به‌عنوان یکی از ابزارهای بالقوه‌ی فرهنگی در اختیار قدرت‌های بزرگ، در تحولات تاریخ معاصر ایران نقش منفی و مخربی ایفا کرده و از بدو شکل‌گیری تاکنون علما و مراجع معظم تقلید بیشترین مبارزه‌ را با آنان انجام دادند. یافته‌های مقاله در هفت بند پایان بخش پژوهش حاضر بوده که در نتیجه ذکر شده است.