بنمایة حباب و شبکة تصویرهای آن در غزلیّات عبدالقادر بیدل دهلوی

سبک هندی از حیث بنمایه‌های شاعرانه، اهمیّت فراوانی دارد، چراکه شاعران این سبک با بهره‌گیری از خلاّقیّت و نیروی آفرینشی خود، نوآوری‌هایی در بنمایه‌های شعری انجام دادند یا شبکة تداعی‌های آن را گسترده‌تر ساختند. در این میان، عبدالقادر بیدل را می‌توان نقطة اوج تصویرسازی با این بنمایه‌ها دانست. این مقاله بر آن است تا با نگاهی به بنمایة حباب در شعر بیدل، شبکة تصویرهای آن را در سه قالب کلّی تشبیهی، توصیفی و فراتوصیفی مشخّص سازد. روش تحقیق به صورت اسنادی و با استفاده از امکانات کتابخانه‌ای و شیوة تحلیل محتوا و طبقه‌بندی داده‌هاست. جایگاه بیدل در شعر فارسی، بایستگی مطالعه درخصوص او و نیز نبودنِ پژوهشی در باب این موضوع، اهمیّت و ضرورت تحقیق را نمایان می‌سازد و نتیجة پژوهش، برجسته‌سازی بنمایة حباب در شعر بیدل از طریق کشف و طبقه‌بندی شبکة تصویرهای آن است.