برش عرضی ترازمند دولت‏ آباد-نیشابور در گستره بینالود

این پژوهش تلاش دارد با بازسازی برش‏های عرضی ترازمند، جنبش ‏شناسی و مقدار کوتاه‏شدگی رشته‌کوه یادشده را آشکار نماید. بدین منظور ساختار عمومی رشته‏کوه بینالود و افق‏های اصلی فراکَنِش در یک برشِ معین بین مشهد و نیشابور برداشت و بررسی شد. برداشت داده‏های میدانی در مسیر برش تعیین‌شده، شناخت واحد‏های زمین‏شناسی که در مسیر برش قطع می‌شوند و به‏کارگیری نرم‌افزار موو (Move) پایه‌های اصلی این پژوهش به شمار می‌روند. بر پایه‌ی این اطلاعات چهار آزمون برای ترازمند کردن برش عرضی موردنظر در نرم‌افزار موو انجام گرفت. آزمون اول با روش کمان به همراه پلی گون برای افق‏ها و ساختار قاشقی بدون داشتن گسله کف نتوانست برش دگرریخت شده را به نمایش درآورد. در آزمون دوم، ساختار دگرریخت شده رسم شد، ولی در مرحله‌ی گشایش چین خم گسله از ترازمند کردن برش بازماند. در آزمون سوم و چهارم می‌بایست برش را از حالت دگرریخت نشده به حالت دگرریخت شده رساند. اعمال دگرریختی در آزمون سوم از جانب پس بوم آغاز شد و در مرحله‌ی برگشت مقدار کوتاه شدگی ۶۵% آشکار شد. در آزمون چهارم با اعمال دگرریختی از جانب پیش بوم مقدار کوتاه شدگی گستره‌ی بینالود با احتساب بالاآمدگی هم‌زمان با کوتاه شدگی، ۲۶% به دست آمد. در مدل ساختاری نهایی، کمربند چین و راندگی نازک پوست، چین خم گسله همراه با دوپشته‌های بیرون از توالی و درون توالی را تعریف می‏کرد. افق‌های فراکنشی که در گستره تعیین شد عبارت هستند از: ۱) افق‌های شیلی واحد سنگی سیلورین-دونین ۲) دولومیت و آهک متوسط لایه سازند بهرام ۳-طبقات تبخیری در رسوبات ائوسن.