برساخت اجتماعی عواطف منفی از جرائم منتسب به افغانستانی‌های مقیم شهر شیراز، به‌سوی یک نظریة زمینه‌ای

ایران در چند دهة گذشته، میزبان تعداد زیادی از مهاجران افغانستانی بوده است. پژوهش‌های مختلف و تحلیل محتوای سخنان و مصاحبه‌های مسئولان و خبرهای مختلف اجتماعی نشان می‌دهد که در میان گروهی از مردم و مسئولان، احساسات منفی به افغانستانی‌ها وجود دارد و آن‌ها افغانستانی­ها را مسئول جرائم رخ­داده می‌دانند. به همین جهت هدف پژوهش حاضر، تبیین چگونگی برساخت این عواطف منفی است. در این مسیر، با استفاده از روش کیفی و نظریة زمینه‌ای، به‌وسیلة نمونه‌گیری نظری، مصاحبه‌هایی عمیق با گروهی از شهروندان شهر شیراز- که عواطف منفی به افغانستانی‌ها داشتند- انجام شد و داده‌ها به شیوة کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل شدند. یافته‌ها درمجموع شامل 23 مقولة اصلی، 54 مقولة فرعی و 289 مفهوم شدند. به‌طورکلی، این مقوله­ها در قالب یک مقولة هستة نهایی با عنوان «برساخت فوبیای تجاوز و حمله» ارائه شدند. در این روند، فرایندهای اجتماعی که به شکل‌گیری عواطف منفی در مشارکت‌کنندگان منجر شده بود، واکاوی و به­صورت روایت‌پژوهانه معرفی شدند. همچنین مدلی پارادایمی بر همین اساس ترسیم شد و نظریة کوچک‌مقیاس و تجربی از نحوة شکل‌گیری عواطف منفی از جرائم منتسب به افغانستانی‌ها ارائه شد.