بررسی کیفیت میکروبی و شیمیایی آب شناگاه‌های دریای خلیج‌فارس در سواحل بندر بوشهر

زمینه: شنا به دلیل اثرات مفید روی مفاصل و احساس رضایت و شادابی توصیه زیادی شده است. اما متأسفانه تخلیه فاضلاب‌های شهری و صنعتی با سطح بالایی از پاتوژن‌ها، فلزات سنگین و سایر آلاینده‌ها به شناگاه‌های طبیعی، سلامت شناگران و اکولوژی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. لذا این مطالعه به منظور بررسی کیفیت میکروبی و شیمیایی سواحل دریای خلیج‌فارس در بندر بوشهر و مقایسه با استانداردهای موجود انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تعداد 30 نمونه از سواحل پارک سیادت (TV)، پارک دانشجو و اسکله جفره در سال 1391 برداشت شد و میانگین باکتری‌های کلیفرم کل، کلیفرم مدفوعی، سودوموناس، HPC و همچنین فلزات سنگین و BOD با روش استاندارد تعیین گردید. یافته‌ها: میانگین باکتری‌های کلیفرم کل، مدفوعی و سودوموناس به ترتیب 540، 56/165 و 6 MPN در 100 میلی‌لیتر و میانگین باکتری‌های HPC، CFU/ ml 66/1580 بود. میانگین غلظت آهن، روی، سرب، کادمیوم، کروم، مس و BOD نمونه‌ها نیز به ترتیب 1676/0، 013/0، 025/0، 0016/0، 039/0، صفر و 3/21 میلی‌گرم بر لیتر به‌دست آمد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که میانگین شاخص‌های میکروبی در تمامی ایستگاه‌ها از استانداردهای موجود بالاتر اما میانگین فلزات سنگین در تمامی نمونه‌ها از استانداردهای موجود پایین‌تر بود. این امر بیانگر تخلیه بیشتر فاضلاب شهری در مقایسه با فاضلاب صنعتی است. بنابراین سوحل شنای بوشهر از نظر شاخص میکروبی آلوده بوده و می‌تواند برای سلامتی شناگران خطرناک باشد.