بررسی کمی وکیفی کشت آزمایشی گونه‌های بلندمازو, داغداغان و گردو در چمستان (مازندران)

در این تحقیق مشخصه‌های کمی و کیفی گونه‌های بلندمازو، داغداغان و گردو مورد بررسی قرارگرفت. نهالهای دو ساله گونه‌های یاد شده در سال 1362، در قالب طرح تحقیقاتی "کشت گروهی سریع الرشدترین درختان صنعتی ایران و جهان" در قطعات مجزا و در فاصله 4×4 متر در ایستگاه تحقیقات جنگل و مرتع چمستان کاشته شد. در سال 1384، از قطعات موجود مشخصه‌های قطر برابر سینه با دقت میلیمتر، ارتفاع کل، طول تاج، طول تنه و ارتفاع هرس با دقت سانتیمتر مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که زنده‌مانی بلندمازو در سن بیست و چهار سالگی 2/73 درصد، زنده‌مانی داغداغان 1/97 و زنده‌مانی گردو 7/85  درصد بوده است. متوسط ارتفاع سه گونه یاد شده به ترتیب 67/19، 48/11 و 96/15 متر ومتوسط رویش ارتفاعی سالانه بلندمازو، داغداغان و گردو به ترتیب 9/81 ، 8/47 و 5/66 سانتیمتر بدست آمد. متوسط قطر برابر سینه برای بلندمازو 7/26 سانتیمتر و متوسط رویش قطری آن 1/11 میلیمتر محاسبه شد. کمیت‌های یاد شده برای داغداغان 2/11 سانتیمتر و7/4 میلیمتر و برای گردو 9/17 سانتیمتر و 6/7 میلیمتر بود. حجم در هکتار سه گونه بلندمازو، داغداغان و گردو در سال بیست و سوم به ترتیب 9/287، 4/39 و 6/128 سیلو و رویش حجمی سالانه در هکتار آنها به ترتیب 5/12، 6/1 و 36/5 سیلو در هکتار برآورد گردید.