بررسی کارکرد تکنیک تاپسیس فازی در بهبود سنجش کارایی شعب بانک‌ها با استفاده از تکنیک DEA

سنجش کارایی سازمان‌های مختلف و مقایسه کارایی بین واحدهای آنها، از جمله مسایل مهمی است که امروزه در ادبیات اقتصادی مورد توجه قرار گرفته است. در میان سازمان‌های مختلف، بانک‌ها به عنوان یکی از مهم‌ترین نهاد‌های هر نظام اقتصادی مطرح‌اند. بنابراین، با توجه به نقش مهم بانک‌ها در توسعه کشور و هم‌چنین تعدد شعب آن‌ها، ‌اندازه‌گیری کارایی شعب بانک‌ حائز اهمیت می‌نماید. هدف اصلی این مقاله بررسی اثرات لحاظ نمودن میزان اهمیت داده‌ها (نهاده‌ها و ستاده‌ها) در مدل تحلیل پوششی داده‌ها می‌باشد. بر این اساس، ابتدا سیستم مفهومی ارزیابی کارایی شعب بانک تعریف شده و سپس میزان اهمیت ورودی‌ها و خروجی‌ها با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی محاسبه شد تا بعدا در تکنیک DEA مورد استفاده قرار گیرد. در مرحله بعد، کارایی شعب در قالب مدل‌ تحلیل پوششی داده‌ها فرموله شد و سپس محاسبه گردید. در پایان نیز به منظور تحلیل اثرات به کارگیری میزان اهمیت داده‌ها،‌ کارایی شعب بدون لحاظ نمودن میزان اهمیت داده‌ها مجدداً محاسبه شده تا کارایی شعب، در دو حالت مورد مقایسه قرار گیرد. نتایج نشان می‌دهد استفاده از میزان اهمیت داده‌ها (نهاده‌ها و ستاده‌ها)، توانسته است سنجش کارایی شعب بانک با استفاده از تکنیک DEAرا دقیق‌تر نموده و بنابراین موجب افزایش روایی این تکنیک شود.