بررسی کارکردهای توانمندسازی جنسیتی در توسعة مشارکت سیاسی زنان مورد: کشورهای حوزة آسیای مرکزی و قفقاز

بستر و شرایطی که جایگاه نسبی زنان با توجه به آن‌ها سنجیده می­شود، در بی­ثباتی مداوم است و در تأثیر پیشرفت­های تکنولوژیکی، روابط موجود میان دولت و بازار، آموزش و پرورش و متغیری بی‌اندازه بی‌ثبات به‌نام «نگرش» قرار می‌گیرد. در این نوشتار که به‌صورت توصیفی ـ تحلیلی و با بهره‌گیری از مطالعات کتابخانه­ای ترکیبی و بررسی­های اکتشافی گزاره­های کمی و کیفی گزارش توسعة انسانی سازمان ملل متحد، در چارچوب نظریه‌های توسعه صورت گرفته است، نویسندگان درپی مشخص‌کردن جایگاه کارکرد شاخص­های توانمندسازی جنسیتی در ارتقای سطح مشارکت سیاسی زنان در کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز بوده­اند و به مطالعة براوردی و موردی جایگاه زنان این کشورها در دو بعد مشارکت سیاسی و مشارکت اقتصادی پرداخته­اند.  در ادامه با تحلیل کیفی و تحلیل محتوایی ژرف نتایج به‌دست آمده و بررسی شواهد منطقی، موقعیت کنونی زنان این منطقه را در دو حوزة مشارکت سیاسی و اقتصادی مشخص کرده­اند. نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد که ضعف ساختارهای زیربنایی، حاکمیت نظام­های سیاسی تمامیت­خواه، تأثیرهای عمیق نظام کمونیستی گذشته، ساختارهای فرهنگی ـ آموزشی ضعیف و سلطة نظام مردسالار و همچنین نگرش منفی زنان به ماهیت مسائل سیاسی از مهم‌ترین عوامل مشارکت سیاسی اندک زنان در کشورهای مورد مطالعه‌اند.