بررسی کارایی نظام آموزشی رشته حسابداری در سطح دانشگاه‎های ایران با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده‎ها

بررسی و توجه به کارایی آموزش عالی حسابداری نقش حیاتی در موفقیت دنیای در حال توسعه‎ی کسب و کار امروز دارد. به این منظور در این تحقیق کارایی20 دانشگاه دولتی در ایران با استفاده از روش تحلیل پوششی داده‎ها مورد بررسی قرار گرفت. در این روش تعاریف خاصی برای نهاده‎ها و ستانده مدل الزامی است که از معیارهای AACSB جهت تعریف نهاده‎ها و از نتایج آزمون‎های کارشناسی ارشد دانشگاه‎های دولتی در اندازه‎گیری کارایی آموزش حسابداری به عنوان ستانده مدل استفاده شده است. مطابق نتایج حاصله، دانشگاه‎های مورد مطالعه در پرورش ستانده‎ی مدل موفق عمل کرده‎اند وآموزش حسابداری ارائه شده در برنامه‎های دوره کارشناسی در سیستم آموزش عالی ایران عموماً کارا بوده است. همچنین نتایج حاکی از آن است که دانشگاه‎ها در سطوح دانشکده و گروه‎های آموزشی مشکلاتی دارند که مهم‎ترین این مشکلات فقدان کارایی در استفاده از منابع است (با توجه به میزان بودجه و سطح کارایی مربوط به هر دانشگاه). از نقطه نظر منابع مورد استفاده کاراترین گروه‎های آموزشی حسابداری، دانشکده‎های حسابداری و مدیریت و غیر کاراترین آنها دانشکده‎های علوم انسانی هستند. به طور خلاصه می‎توان این طور بیان کرد که در دانشگاه‎های مورد مطالعه،کمترین توجه به گروه آموزشی حسابداری به لحاظ کارایی در دانشکده‎های علوم انسانی و بیشترین توجه به گروه آموزشی حسابداری در دانشکده‎های حسابداری و مدیریت شده است.