بررسی چسبندگی هزینه‌ها در شرکت‌های دارویی پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی رفتار چسبنده هزینه‌های عملیاتی و بهای تمام شده کالای فروش‌رفته و برخی عوامل احتمالی (شامل دارایی‌ها، بدهی‌ها، جریان نقد آزاد و تولید ناخالص داخلی) اثرگذار بر میزان چسبندگی هزینه‌های عملیاتی در شرکت‌های دارویی پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش پژوهش: طرح پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و با استفاده از رویکرد پس‌رویدادی از طریق اطلاعات گذشته است. برای آزمون فرضیه‌های مطرح شده از داده‌های سری زمانی-مقطعی استفاده شده است. جامعه و نمونه آماری پژوهش شامل 24 شرکت دارویی پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1393-1382 است که در صنعت دارو فعالیت داشته‌اند. روش آماری مورد استفاده در این پژوهش، رگرسیون چندمتغیره است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای Excel نسخه 13 و Eviews نسخه 8 استفاده شده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که هزینه‌های عملیاتی نسبت به تغییرات درآمد فروش رفتار چسبنده دارد اما شواهدی مبنی بر چسبنده بودن بهای تمام‌شده کالای فروش‌رفته یافت نشد. هم‌چنین، نتایج بدست آمده حاکی از وجود رابطه معنادار بین میزان چسبندگی هزینه‌های عملیاتی و جریان نقد آزاد است. به این گونه که در شرکت‌های با جریان نقد آزاد بالاتر، چسبندگی هزینه‌ها بیش­تر است. افزون براین، نتایج از وجود رابطه مستقیم و معنادار بین میزان چسبندگی هزینه­های عملیاتی و تولید ناخالص داخلی حکایت دارد اما اثرگذاربودن دارایی‌ها و بدهی‌ها بر میزان چسبندگی هزینه‌های عملیاتی مورد تأیید قرار نگرفت. نتیجه‌گیری: در صورت پیش­بینی افزایش فروش آینده یا در دوره­های رشد اقتصادی، برای استفاده مناسب از فرصت‌ها و هم‌چنین به دلیل آن که تحصیل و آماده­سازی مجدد منابع نیازمند زمان و هزینه مضاعف است، مدیران منابع را در شرکت حفظ می­کنند تا از بازگشت فروش به سطح قبلی، بیش‌ترین مزیت را کسب کنند که این امر چسبندگی هزینه­های عملیاتی را به دنبال خواهد داشت.