بررسی پویایی و حیات صور خیال در شعر متنبی (با تکیه بر تصاویر شنیداری)

دیوان متنبی به عنوان یک اثر ادبی برجسته، سرشار از انواع تصویر پردازی هاست؛ تصویرهایی که از صور شنیداری، دیداری، بویایی، بساوایی و چشایی نشأت می گیرد. در این میان، تصاویر شنیداری در بیشتر موضوعات شعری او دیده می شود و کاربرد آن نشان از ذهنیت و حالت درونی شاعر دارد. گویی او از نقش و جایگاه تصاویر شنیداری در ایجاد حیات و پویایی تصاویر کاملاً آگاه است؛ لذا برای مجسم ساختن بهتر محسوسات و ایجاد حرکت و حیات در تصاویر خود، به آفرینش تصویرهایی که از رهگذر حس شنیداری ادراک می شوند پرداخته و در پی صداهای پیرامون خود رفته و گفتگوی خویش با دیگران، شیهه ی اسب و همهمه ی سپاهیان، صدای پرش تیرها و چکاچک شمشیرها، وزش باد و غرش رعد و شرشر آب را به تصویر کشیده و از این طریق تصویرگری شعر خود را کامل نموده تا مخاطب، واقعیت های دنیای ذهن و تجارب شعری وی را بهتر درک کند.