بررسی پتانسیل خورندگی و رسوب‌گذاری آب‌های زیر‌زمینی دشت دزفول اندیمشک با استفاده از تکنیک زمین آمار

خصوصیات کیفی آب‌های زیر‌زمینی به عنوان یکی از شاخص‌های مهم جهت برنامه‌ریزی مصرف منابع آب هر دشت بوده که بر نوع مصرف تاثیر گذار است. خورندگی و رسوبگذاری آب یکی از مشکلات کیفی منابع آب زیر‌زمینی است که بر مدیریت شبکه توزیع آب تاثیرگذار است. در این مطالعه به بررسی پتانسیل رسوب‌گذاری و خورندگی آب زیر‌زمینی دشت دزفول- اندیمشک پرداخته شده است.جهت محاسبه پتانسیل رسوب‌گذاری و خورندگی از چهار شاخص لانژیلر، رایزنر، پوکوریوس و لارسون – اسکولد استفاده شد. برای پهنه‌بندی شاخص‌ها با برازش واریوگرام از روش کریجینگ و کوکریجینگ استفاده شد نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد واریوگرام نوع کروی و گوسین بهترین نوع واریوگرام جهت برازش همبستگی مکانی شاخص‌ها می‌باشد. علاوه بر این برای شاخص‌های لانژیلر و پوکوریوس روش کریجینگ و برای شاخص لارسون- اسکلوند روش کوکریجینک مناسب‌تر می‌باشد و برای شاخص رایزنر تفاوتی بین روش‌ها وجود ندارد. همچنین قسمت‌های اعظم دشت مشکل خورندگی و مابقی مناطق رسوب‌گذار هستند و برای استفاده از آب زیرزمینی این منطقه باید از هوادهی برای حذف آهن و منگنز، حفاظت کاتدی، استرپوشی، لعاب‌کاری و رنگ‌کاری برای جلوگیری از خورندگی و استفاده از مواد بازدارنده رسوب از جمله ترکیبات فسفاته و همچنین برداشت کمتر از منابع آب برای جلوگیری از رسوبگذاری انجام شود.