بررسی پتانسیل جهش‌زایی و فعالیت سیتوتوکسیک نانوذرات نقره بیوسنتزی

مقدمه: اطلاعات محدودی در رابطه با سمیت و آسیب ژنی نانوذرات موجود است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر سیتوتوکسیک و پتانسیل جهش زایی نانوذرات نقره بیوسنتز شده به وسیله عصاره آبی گیاه فلوس (Cassia fistula) بود. روش بررسی: بدین منظور محلول نیترات نقره و عصاره آبی میوه گیاه فلوس به نسبت 9 به 1 مجاور شدند. پس از تغییر رنگ محلول، تولید نانوذرات نقره به وسیله روش‌های اسپکتروفتورمتری، پراش پرتوی ایکس، تهیه میکروگراف به وسیله میکروسکوپ الکترونی عبوری و آزمون پراکندگی نور پویا مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه پتانسیل جهش‌زایی نانوذرات تولیدی به وسیله آزمون ایمز بررسی شد و در نهایت خاصیت سیتوتوکسیک نانوذرات نقره بر روی رده سلولی 4T1 در زمان‌های 24 و 48 ساعت بررسی شد. یافته‌ها: تغییر رنگ محلول پس از 16 ساعت مشاهده شد که نشان دهنده تولید نانوذرات نقره بود. حضور نانوذرات نقره به وسیله آزمون‌های اسپکتروفتومتری، پراش اشعه ایکس و تصاویر میکروسکوپ الکترونی عبوری تأیید شد. آزمون تفرق دینامیک نور مشخص کرد که غالب نانوذرات تولید شده در اندازه 6/3 الی 5/4 نانومتر هستند. نتایج آزمون ایمز نشان داد که نانوذرات نقره در هیچ یک از رقت‌های مورد آزمایش خاصیت جهش‌زایی از خود نشان نمی‌دهند. همچنین آزمون MTT تأیید نمود که نانوذرات بیوسنتز شده دارای اثر سیتوتوکسیک وابسته به دوز هستند. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه حاکی بر آن بود که نانوذرات نقره می‌توانند به عنوان یک گزینه مناسب جهت استفاده در صنایع گوناگون مطرح شوند هرچند که اثرات جانبی نانوذرات نقره می‌بایست به صورت دقیق تری مورد مطالعه قرار گیرند.