بررسی و پیش‏ بینی دبی رودخانه‏ های قزل ‏اوزن و شاهرود

هدف مطالعۀ حاضر بررسی میزان تغییرات دبی دو رودخانۀ شاهرود و قزل‏اوزن در راستای تولید پایدار برنج در استان گیلان است. برای رسیدن به این هدف از 4 آزمون تحلیل روند شامل سن، من‏کندال، رگرسیون خطی و اس‍پیرمن استفاده ‏شد. برای انجام این تحقیق از داده‏های دبی رودخانه به‌ترتیب 49 و 37 سالۀ رودخانه‌های قزل‏اوزن و شاهرود استفاده شد. نتایج به‌دست‌آمده از همۀ آزمون‏‏ها در دوره‏های فصلی و سالانه مشابه بود. نتایج همۀ آزمون‏ها کاهش معنادار دبی رودخانه‌های قزل‏‏اوزن و شاهرود را نشان داد. همچنین برای دوره‏‏های ماهیانه از دو آزمون من‏کندال و اسپیرمن استفاده ‏شد که در این دوره نیز هر دو آزمون نتایج مشابهی نشان دادند که بیانگر کاهش دبی در طول دوره بود. در هر دو رودخانه در طول دوره به‌طور سالیانه میزان دبی از سال نخست تا سال ‏آخر بررسی‌شده به‌میزان 60 درصد کاهش داشته ‏است.‍ در این مطالعه تغییرات بارندگی و دمایی در استان نیز بررسی شد و نتایج نشان داد میزان بارندگی به‌طور معناداری کاهش و میزان دما افزایش یافته ‏است. از نتایج این پژوهش می‏توان در پیش‏بینی خشکسالی‏های آتی، برنامه‏ریزی آبیاری و مدیریت به‌هم‌پیوستۀ منابع آب منطقه استفاده کرد.