بررسی و نقد کتاب «الشعراء المحدثون»

سخن از نوگرایی و پیشگامان آن در شعر عصر عباسی تنها اختصاص به زمان معاصر ندارد بلکه از همان زمان‌های نزدیک به آن عصر، که نقد ادبی بر اثر درآمیختن فرهنگ عربی با فرهنگ‌ها و میراث‌های فرهنگی و تازه‌های تمدنی پا گرفت، به صورت پراکنده در آثار آنان مشاهده می‌شود، از جاحظ گرفته تا قدامة بن جعفر و آمدی و ابن قتیبه و ابوالفرج اصفهانی. «حسن درویش» نویسندۀ کتاب «الشعراء المحدثون» با روش تحلیلی-توصیفی موضوع را واکاوی کرده تا فراگیری نوگرایی را در جنبه‌های مختلف هنر شاعری اینان آشکار سازد. با بررسی اثر حاضر می‌توان دریافت که نوآوری نگارندة، نخست در گردآوردن سرآمدان این جریان در این کتاب است، سپس اشاره به زوایای پنهان حرکت نوآوری در جنبه‌های مختلف شعر آنان؛ از نوآوری در زبان شعری تا بناء و تصویر و موسیقی و غرض‌های مختلف شعری. دیگر آن‌که حضور نویسنده تا حدود قابل ملاحظه‌ای در این اثر نمایان است، و بیش‌تر پس از نقل آراء مختلف یا آنان را تأیید کرده و یا با برهانی مناسب آن‌ها را ردّ می‌کند، یا در برخی موضوعات خود نظری ارائه می‌نماید.